Şaşıyorum Şiiri - Ahmet Yanıt

Öyle bir zamandayız, adamlar kardan,
Bîhaber hayatlar vicdandan ve ardan.
Niyet yok kimsede, dönmeye zarardan,
Bu ahvâle bakıp bakıp şaşıyorum...

Ne, nasıl düzelir bu koyu gafletle?
Hiçbir kazanç değil ki adil gayretle.
Bu saçma gidişata bazen hayretle
Bazen de öfkeyle dolup taşıyorum...

Bana haram olan, helal başkasına,
Bu mızraklar sığmaz "adam" torbasına.
Şu üç günü, konaklarda olmasa da,
El etek öpmeden kendim yaşıyorum...

Aldanmayın şimdi sükût ettiğime,
Sabırdır hükümran, şu viran ömrüme.
Elbette patlayacak vakti gelende,
İçimde deli bir volkan taşıyorum...