Hayat bu bir ömür, sanki bir nöbet,
Gölgeler karanlık, veriyor heybet,
Elden ne gelir ki, istersen kahret,
Umutsuz insana, ancak şaşarım.
Mevsimler dönüyor, yaz ve kışıyla,
Her can yaşar, takdir olan aşıyla,
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta