Sarsak Şiiri - Abdulkadir Karademir

En başa sarsak sonuç değişir mi bilmem?
Ama ben hala en başta ki gibiyim.

Unut diyorsun!
Alev topu gibisin yüreğimde
Her anımda Rabbime söylediğim nasıl unutayım.
Yaşamak için kalbime gönderdiğim tesellisin söyle nasıl unutayım.
Aldığım her nefesimde yeniden sevdiğim öyle bırakmak kolay mı?
Nefes almamak hayatta olmamak gibi.

Asırlardır var gibisin Ruhumda
Kalbim yeni keşfetti seni.
Bırakmak, unutmak kolay mı?

Dünya dönmüyor gibi ekseninde, Güneş tutulmuş ve ay hazin
Yürüdüğüm yollar karanlık sen olan bu halim sensiz neylesin ömrü.

Derdim ki "Ben bende zerre kadarım."
Değilmiş yar ben aslında bende değilim
Özüm ve her sözüm sensin.
Söyle nasıl unutayım?

Sen bana hayatımı armağan edenin hediyesisin
İnancımız da hediye bırakılmaz.
Bana verilen emanetsin
İhanet edilmez.

Özlemin tarifi olmayan bir duygu
Uzun zaman sussuz kalmak gibi
Yüreğim de beni kemiren sessiz bir tufan gibi
Ancak bu kadarına yetiyor sözüm.

Ben hiç iyi değilim.
Aldığım nefesim batıyor kalbime
Ruhuma kadar his eder oldum
Can acısı değildir bu tarifi nedir bilmem.