Sarp Şiiri - Safa Demirtutan

Büsbütün bir hayat, paramparça bir kalp,
Yekpare sevgimin düşüp kırıldığı sarp.
Nasıl oldu da çıktım düşmeden en yükseğine.
Sanki kırılmayı kaçınılmaz yapmak için çetin bir gayretle.

Safi aşkı yaşıyorum, abartmayın, ölümüne seviyorum sadece.
Kâfi mi bir hayat, yüreğini kapatmak sevmese de sevdiğin birine.
Cennetim ol diyemedim, şimdilerde cehennemi aratmıyor kendi yüreğimde.
Saatim şaştı, ne zamandır yanıyorum, ne zamandır seviyorum, sormaya korkuyorum kendime.

Hissediyorum, yanımdan geçerken nefesini, saçlarından çıkan yelleri,
Hiç unutmuyorum, nadir sohbetlerindeki sözleri, dinlemeyi unutup daldığım gözleri.
Unutmayı umduğum tek şey sevgim, gözlerimden akıp gitmesi en büyük dileğim kadere.
Belki üzülmem, belli olmaz gidebilirim de, fakat gidemem sevdiğini söylediğinde.