Sen ey sarmaşık!
Güneşi görmek için yukarı tırmanan
Sert bir rüzgarla savrulup yolundan sapan,
Uzun uzadıya yatakalmışsın
Güneşi unutup
Kendi sevdana yanıp
Ayaklar altında kalmışsın
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta