Sarısen Şiiri - Fatih Akar

Sarı-Sen evvelden yoğdu,
Bir geldi, memuru boğdu,
Akbabalara Gündoğdu

Güç alıp torba yasadan,
Lütûf bekledi masadan,
Cin çıkmasa da kasadan,
Üç buçuk/üç buçuk çıktı.

Sarı-Sen'in derdi diyet,
A'dan Z'ye aidiyet,
Hak savunmak değil niyet;

Tavrı, duruşu, şartı yok.
Hanesinde tek artı yok.
Sözlerimde abartı yok.
Mikroptan da küçük çıktı.

Hükümete işve yaptı,
Üç beş yağlı kemik kaptı,
Sendikal yollardan saptı.

Tutup öpeni yâr sandı,
Alır, nikâh kıyar sandı,
Çalışanı hıyar sandı.
Hem hafif hem kaçık çıktı.

Madem ki çok çağ atladık!
Milli geliri katladık!
Rekor kırdık, rahatladık!

Memur mu yan gelip yattı?
Elde ne varsa kim sattı?
Devlet nasıl borca battı?
Bak hazine göçük çıktı.

Yandaş aldı, candaş aldı.
Kandaş, kindaş, dindaş daldı,
Geriye vatandaş kaldı.

Baktılar mevzu derince,
Alan aldı ederince,
Memura gıdım verince,
Bütçemizde açık çıktı.

Kader ağını örecek,
Mazlumlar da gün görecek:
Sarı-Sen hesap verecek.

Bu ses Kamu-Sen'in sesi,
Enselerinde nefesi,
Ne tefesi ne tüfesi,
Sıktı bu yalanlar sıktı,
Emek sömürüden bıktı
Bu ses meydanları yıktı,

Sahipleri var onların.
Yüzleri duvar onların.
Kan emici baronların,
Dudağında uçuk çıktı.