Umutlarının yok olduğu anda
Bak çevrene
Bir dostun varsa eğer
Yanıbaşında dinliyorsa seni,
Paylaşıyorsa umutsuzluğunu
Elini uzatıp çekiyorsa
Seni umutsuzluğundan
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta