Sarıkamış Destanı Şiiri - Yahya Kesici

Yıl 1914
Yer Sarıkamış
Sıcaklık - 30 derece

Mehmetçiklerden birçoğu,
Yazlık kıyafetleriyle çağrılmışlardı Sarıkamış'a.
Çorapsız çarıkları vardı ayaklarında.
Üstlerinde atletsiz gömlekleri,
Altlarında sade pantolonları vardı.
Kabanları yoktu.
Allah u Ekber Dağıydı o yer.
Kış ayıydı.
Kar alabildiğine yağmış,
3 metreyi bulmuştu.
Kat kat olmuştu kendi üstüne.
.

Yol kenarında bir asker,
Bir yığın karı kucaklamıştı kollarıyla.
Titriyordu.
Komutanı seslenmişti.
Mehmet. Evladım.
O duymamıştı.
Soğuk sarmıştı her yanını ya!
Buz kesmişti.
Az sonra şehit olmuştu o asker.
Ve o gece,
On binlerce Mehmetçik şehit olmuştu.

Vatan için,
Namus için,
Din için,
Bir olmak, diri kalmak için.
Canlarını hiçe saymışlardı.
Sevdalarını arkada bırakarak,
Şahadete koşmuşlardı.

Yıl 1914
Yer Sarıkamış
Sıcaklık - 30 derece

Az ötede,
İlk sırada diz çökmüş dokuz kahraman,
Nişan almışlardı düşmana
Tetiğe basacaklardı.
Buz kesmişti parmakları,
Tetiğe basamamışlardı
Dokuz kahraman.
Düşmana mermi sıkamamışlardı.

Ya arkasındakiler!
İki kollarıyla yüklenmişlerdi sandıkları.
İçlerinde teçhizat
Öylece kaskatı kesilmişlerdi.
Düşmana değil.
Allah'a canlarını teslim etmişlerdi.

Vatan için,
Namus için,
Din için,
Bir olmak, diri kalmak için.
Canlarını hiçe saymışlardı.
Sevdalarını arkada bırakarak,
Şahadete koşmuşlardı.

Yıl 1914
Yer Sarıkamış
Sıcaklık - 30 derece

Gecenin ayazında
Tipiye yakalanmıştı askerler.
Yağan karın altında ne yapacaklarını şaşırmışlardı.
Göz gözü görmüyordu.
Nefes almak ayrı bir dertti onlar için!
Yüzlerini kapatacak atkıları yoktu.
Kabanları birçoğunun hiç yoktu.
Binlercesi şehit olmuştu sabaha çıkamadan.
Az bir kısmı canlı kalmıştı ağaç dallarının altında
Kimileri saklanmıştı rastladıkları barınaklarda
Onlarda geri dönemedi, dönmedi, dönmek istemedi.
Ertesi gün,
Onlarda savaşarak şehit olmuşlardı.

Vatan için,
Namus için,
Din için,
Bir olmak, diri kalmak için.
Canlarını hiçe saymışlardı.
Sevdalarını arkada bırakarak,
Şahadete koşmuşlardı.

Yıl 1914
Yer Sarıkamış
Sıcaklık ılıman.

Zaman gelmiş, karlar erimişti.
Karlar eriyince,
Cansız bedenler belirmişti toprak üstünde.
Kimilerinin başında gözleri yoktu.
Gözbebekleri de!
Kargalar yemişti gözlerini ve daha nice yerlerini
Kolları, bacakları parçalanmıştı.
Kurt sürüleri saldırmış,
Kimileri yarı canlıyken yem olmuştu kurtlara.
Koparıp alıp götürmüşlerdi bedenlerinden.
Onlarda şehit olmuşlardı acı çekerek.

Osmanlı ordusu
Kimi Çerkez, kimi Laz, kimi Kürt’tü.
En çoğu da Türk'tü.
Yaklaşık doksan bin şehit verilmişti Sarıkamişta.

Vatan için,
Namus için,
Din için,
Bir olmak, diri kalmak için.
Canlarını hiçe saymışlardı.
Sevdalarını arkada bırakarak,
Şahadete koşmuşlardı.