Sarıkamış acısı Şiiri - Bayram Ataç

Kefensiz yattı canlar, beyaz ecel örtüsü
Asırlar geçse bile, söylenecek türküsü
Hep eksik anlatıldı, karanlıktaki öyküsü
Hançer gibi saplısın, yüreklerde Sarıkamış

Sönmez bir meşaledir, nesillere inancın
Vatanın bağrındadır, saplanan o sancın
Bir milletin kalbinde, ebedî dinmez acın
Hançer gibi saplısın, yüreklerde Sarıkamış

Toprağa düşen beden, sahibiyle birleşti
Analardan çıkan ağıt, gökyüzüne erişti
Kimisi ergen çocuk, kimi de bir dervişti
Hançer gibi saplısın, yüreklerde Sarıkamış

Güller sarardı soldu, soğuk poyraz elinde
Hakka dua yükseldi, Mehmet’imin dilinde
Evlatlar kefensiz kaldı, Sarıkamış ilinde
Hançer gibi saplısın, yüreklerde Sarıkamış

Doğum ismi yazıldı, künye ile boynuna
Ne yiğitler gömüldü, beyaz karın koynuna
Bu millet düşürüldü, kahbelerin oyununa
Hançer gibi saplısın, yüreklerde Sarıkamış

Donan tenin altında, sanki suskun kelâmı
Karlar kefen biçerken, melek tuttu kalemi
Sözlerim âciz kaldı, yazarken her ilhamı
Hançer gibi saplısın, yüreklerde Sarıkamış

Mehmet’te belirmişti, umutsuzluk bakışı
Karnında aç kalmışlık, gönlünde gördü kışı
Rabbine son duaydı, göğe bakıp yakarışı
Hançer gibi saplısın, yüreklerde Sarıkamış

Donmuş rüzgârın sesi, sanki tekbir çağrısı
Günler geçtikçe arttı, yüreklerde ağrısı
Karlı dağlar şahittir, bilinmez hiç doğrusu
Hançer gibi saplısın, yüreklerde Sarıkamış

Asırlar geçse bile, dinmez bu yürek sızın
Yeniden harlanacak, her nesilde o közün
Sen ölmedin şehidim, kalpte yaşıyor gizin
Hançer gibi saplısın, yüreklerde Sarıkamış

Anlamsız sükût vardı, donan hava özünde
Mis gibi vatan kokar, şehitlerin her izinde
Mehmetler can veriyor, meleklerin dizinde
Hançer gibi saplısın, yüreklerde Sarıkamış

Kuru ayaz susturdu, kan dolmuş dudağını
Soğuktan el morardı, can kesti parmağını
Ağza lokma düşmeden buz tuttu damağını
Paslı hançer gibisin, yüreklerde Sarıkamış