Sarı Çiçeğim Şiiri - Sebahattin Özata

Hatırlar mısın bilmem sarı çiçeğim beni
Hani o zaman en çok ben sevmiştim seni
İtiraf edeyim en çok da sen sevmiştin beni
Sigaramın dumanı yapar hala içerim seni

Senin için hep ince narin bir gül koyarım masama
Mavi gözlerini çizemem de adını oyarım masama
Adını defalarca okuyup söyler söyler sana içerim
Güle bakar mavi gözlerini düşünür hep sana içerim

Yasak aşkımızın başladığı anı hayal ederim
Zamanı durdurur sana sarılır seni severim
Hani çocuk bakışlarınla yanıma geldiğin
Utangaç bakarken kalbimi çaldığın o anı.

Bir çınar ağacıydım rüzgarından dağılmış
Zangır zangır titrediğini görünce senin
Elimi bulup elini de tutamamıştım
Dilimi bile telaştan bulamamıştım
Oysa sadece merhaba demek istemiştim

Cümle alemi güzelliğiyle ışığa boğan sevgilim
Bulutlu havada aniden çıkan güneşimdin benim
Kör etmiştin sanki beni göremiyordum gözlerini
Arıyordum biçare bakarak konuştuğum gözlerini

Adını sormuştum yarım yamalak dilimle
Anladım ki sen de bir aşk istiyordun benimle
Gülmüştün ya ismini kekelediğim anda
Sanki sadece bizim için durmuş o zamanda.