Sarhoş ( Aruz ) Şiiri - Halil Cengiz

SARHOŞ

. _ _ _ / . _ _ _ / . _ _ _ / . _ _ _

Bütün âlem sükût etmiş; zemin sarhoş, zaman sarhoş
Vefâ insâfı terketmiş; beden sarhoş ve can sarhoş
Karanfiller kurur dâim, kurur mehtaplı gülşenler
Üzüm mevsimle demlenmiş; bahar sarhoş, hazan sarhoş
Döner keyfince mısrâlar, zikir pervâne pervâne
Kalemdir ıslanan müjgân; yazan sarhoş, bozan sarhoş
Vapurlar ufka yol almış; giden gitmiş, kalan kalmış
Sular sızmış ta alçalmış; deniz sarhoş, liman sarhoş.
Kafir bıkmaz namazlardan, münâfık hacca yollanmış
Müezzinlik yapar şeytan; selâ sarhoş, ezan sarhoş
Ne nûr bâkî, ne nâr bâkî; hesâb almaz bu gün sâkî,
Ayık kalmak değil vâkî; kadeh sarhoş, keman sarhoş
Sefil bir kurt davar çalmış, sürer yardan beyim yardan
Düşer taşlardan oğlaklar; koyun sarhoş, çoban sarhoş
Üşür yangın yiyen karlar, yanar buzdan kopan harlar
Soğur-kaynar tüm efkârlar; alev sarhoş, duman sarhoş
Neden içtin behey berduş, kafan isyânı çözmekte
Dilin mayhoş, sesin bir hoş, kelam sarhoş, lisan sarhoş?
“Meğer dünyâ denen‘mey’miş, hayat ayyaş eden şeymiş
Şarap yalnız bahâ‘ney’miş” ulan sarhoş, ulan sarhoş...