Her mevsim dökülen takvim yapraklarının tavsiye ettiği isimlerde bile yan yana gelemedik seninle.
Sen mi gittin?
Ben mi kaldım?
Kimin hangi sözüne kandın da neyim varsa aldın?
Kim dönecekti de ben kaldım?
Dedim ya sen kandın,
En kılcalından tut da en şahına, her zerreme hayattın.
Sürmesini sürdüğün gözlerini unutmayı, sen bir ömürden az mı sandın?
Süründürme şimdi sürmeli gözlerine başka solukları,
Sürme şimdi sürgünlere, sömür ömrümü,
Siyah saçlarını tarattır karın tokluğuna,
Gecelerce gezdir,
Sürgüler çek sesime, uyutturma!
Ama, beni de sana unutturma!
Ismail Kılınçaslan
Ölümüm senden olur
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Devamını Oku
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta