Kentin saat beş kalabalığında
Kırsal yalnızlığımı yaşıyorum
Hiç bozguna uğramamış gibi
Devinimli gel-gitlere karşı
Nasıl duruyorum şaşıyorum
Kaypak bir yer ayağımın altında
Kendimi tutmasam akıp gideceğim
Bunca sesler, renkler, ışıklar
Gizli karanlığımın arkasında
Bir ucundan usulca açıyorum
Bu karmaşa baş döngüsü
Sürekli bir saptayım
Ne çok uğraş verdim bilseniz
Gidecek başka yer olmayınca
Tutup kendime kaçıyorum
Kayıt Tarihi : 14.9.2002 04:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)