Karlı bir Temmuz günüydü.
Soğuktan buram buram terliyordu insan.
Göz gözü görmüyordu gündüzün karanlığından.
Gökyüzünde baş aşağı yürüyordu insan.
Gencecik yaşlı bir adam,
Tahtadan bir taşın üzerinde oturmuş,
Bakıyordu yaşayan tek oğlunun cesedine,
Ve kahkahalarla ağlıyordu…
Kayıt Tarihi : 22.12.2011 17:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!