Sanmıştım... Şiiri - Mehmet Tunçer 1

11.05

2010
Sanmıştım
Mehmet Tuncer

Aynı oda,
Aynı sandalye ve aynı masa
Aynı karanlık gece
Dünün aynı saatindeyim...
Zaman hızla ilerliyor
Ayrılanlar, birleşenler
Yaşama ve sevdiklerine elveda,
Hayata merhaba diyenler
Ve ben.!
İşte şimdi... Tamda şimdi...
Beklendiğini bilmeyen
Seni bekliyorum...
Beklemenin o acımsı tadını
O tadın güzelliğini bilememen ne kötü...
Neler kaçırdığını bir bilsen?
Bir bilsen?
Gecenin karanlığında ve o sessizlikte
Yıldızların seslerini duyamamak
Ayrılık rüzgârının dalından ayırdığı
Yaprağın iniltisini
Yarasaların çığlık çığlığa sevişmelerini
Ve benim,
Bu koca adamın
İki duble rakıdan sonra
Tüm bedenine söz geçiremeyişini.
Beklendiğini bilmeyen seni
Seni beklerken..
Yanlışlarla dolu yaşam çetelesine
Bir çentik daha atarken
''Sanmııştım'' deyip ağladığını...