Sanma ki senin izlerin kaldı

Tanıştığımızda mevsim bahardı
Bakışların içimi yakardı
Yüreğim sevgiyle akardı
Resimlerin soldu sarardı
Sanma ki senin izlerin kaldı
Sen olmasan da yanımda
Her yerde teninin izleri
İçimde senin benliğin vardı
Kokun duruyordu yatağımda
Hiç hak etmedim kötü sözleri
Tüm aşkım, sevgim, gönlüm karardı
Artık unuttum yoksun aklımda
Aklından çıkarmadın kinleri
Gittiğin yollar uçsuz diyardı
Kırıldı kanadım yok dalımda
Unuttun sen sevdiğin günleri
Aşk çiçeğim de soldu sarardı
Sanma ki senin izlerin kaldı
Feleğe küstüm sana küsmedim
Suç mu bana gelmeni diledim
Nafile yollarını gözledim
Bir kere özür dile istedim
Sanma ki senin izlerin kaldı
Senelerce ateşinde yandım
Seni bende beni sende sandım
İhanet etmesen de aldandım
Dönesin diye sana yalvardım
Sanma ki senin izlerin kaldı
Anlayamadım sana ne oldu
Gideceğin uçurumlu yoldu
Aşk çiçeğim de sararıp soldu
Sabır küpüm artık taştı doldu
Sanma ki senin izlerin kaldı
Deymezmiş senin için inledim
Derdimi dert üstüne ekledim
Dönersin diye boşa bekledim
Döndüm ben kendimi dinledim
Sanma ki senin izlerin kaldı
Aşkından yandı savruldu külüm
Bir günde bana demedin gülüm
Sevgisiz Abdal divane gönlüm
Kapımı çalsa gelse de ölüm
Sanma ki senin izlerin kaldı