Yalnızlık hiç bu kadar acıtmamıştı canımı,
hiç bu kadar zor olmamıştı gidişin .
Martıların çığlıkları aşmamıştı denizleri,
kanatlarında aşkımızın kırıntıları.
Demlenmeyen hayallerimizin müsveddesi
Anı yaşamalıyız derdin
Her zaman anı yaşamalı.
Bir kahve içimlik de olsa
İlişiver şuracığa,
Şimdi dünden kalan zamanda
Sıkışıp kalmış sevişmelerimiz
Gün ışığı parlaklığında coşkularımız
Gökyüzünün maviliği rengi gözlerindeyim
Ellerini okşuyor buselerim
Kalbimi yardılar bir bir keşkeler,
elleri kan revan içinde.
Yürüdüm, yalpaladım ,
şehrin izbe sokaklarında yapayalnız.
Görmedi kimseler ,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!