Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
koltuk değneklerimle geçtim hayatı önce/ sonra huzurdu evin adı, hatırlamakta zorlandığım adımı/ ve gıcırdadı dişlerimde tekerlekleri sandalyenin.....kendisine muhtaç oluşumun ihtişamıyla geçti çok sesli, içten yaşarmaları....bu dizeler şiirine armağanım olsun... bana anımsattıkları, senin sayende... teşekkür ederim arkadaşım....çok beğendim....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta