Sancı (2) Şiiri - Fatih Mehmet Yiğit 2

SANCI

I. Sancı

İçimde yokluğunun sancısı,
Ne zaman diner ayrılığın sızısı?
Kavuşunca geçer mi kalp ağrısı,
Seninle iyileşir mi gönül yarası?

II. Gece

Geceler uzadıkça artıyor suskunluğun,
Rüzgârda savruluyor eski dokunuşun.
Hangi duada gizlidir dönüşün,
Hangi sabaha varır bu bekleyişin?

III. Bekleyiş

Her dua bir kapı, her kapı bir kilit,
Sensiz açılmaz, sensiz çözülmez hiçbir sır.
Gölgeler içinde büyür bu sessizlik,
Bir umutla örülür gizli dirilik.

IV. Zaman

Gözlerimde tüter gidişinin izi,
Her adımda çoğalır sensizliğin sesi.
Belki de zaman çözer bu kördüğümü,
Belki de sen doğarsın içimdeki aydın günü.

V. Umut

Bir ışık düşer karanlığın ortasına,
Bir nefes dokunur yorgunluğun yasına.
Belki de sabah, belki de seninle,
Yeniden doğar kalbim sessiz sevinçle.

VI. Söz

Bir tek sözün dağıtır hüzün dumanını,
Bir tek bakışın unutturur acılarını.
Dilinde saklıdır baharın ilk nefesi,
Sesinde gizlidir kalbin en derin hevesi.

VII. Gülüş

Bir tek gülüşün çözer zincirlerimi,
Bir tek gülüşün siler kederlerimi.
Gözlerinde açar baharın çiçeği,
Yüreğimde parlar sonsuzun gerçeği.

VIII. Çözülme

Ve bütün sancılar, bütün suskunluklar,
Bir tek kavuşmada erir, dağılır.
Seninle başlar, seninle biter,
Bu gönül yarası seninle iyileşir.

Fatih Mehmet Yiğit