acısını çekerken
umutsuz bir sevdayı gizleyen mısraların
ve doğum sancısını
piç bir şiirin.
vurulur dağlar…
cerenler yetim kalır…
bulamaz artık yolunu turnalar…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
