Sanayi İşçileri Şiiri - Barış Özmen

Sabahlar! soğuk sabahlar ,
Levyeler çalışır takır takır.
Kemersiz pantolonlar yamalı,
Beton simsiyah ,eller yağlı.

Bağırır ustalar, sinirler gergin.
Küfür eder gizli gizli çıraklar,
Yükselir duman ! bacalar isli.
Eldivenler yırtık, eller kirli.

Sabahın körü saat altı buçuk,
Yağ sobasıyla ısınır dükkanlar.
Usta öksürür mekan dumanlı,
Soba kızgın! sohbetler çaylı.

Duvara asılı tahtadan seccadeler,
Duvarlar dökük ve boyasız.
Karanlıktır merdivensiz kanallar,
Yağ ile kapanmış ellerde çatlaklar.

Enstrüman gibi yükselir çekiç sesleri,
Bir pazar yerini andırır bloklar.
Aşk türküleriyle mırıldanır dilleri,
Sevdasız yaşamaz sanayi işçileri.