Sanal Dünya Şiiri - Sûzi Kalp

Giriyorsun internete, bir insan yığını
Kimi dert satar, kimiyse nazını.
Yüzler sahte, gülüşler donuk
Kendi olmaya korkanlar ordusu çokluk.
Kelimeler uçuşur, hepsi cilalı
Gerçekleri değil, anlatıyorlar masalı.
Kimi kendini filozof sanar,
Kimi sözde romantik,
Ama samimiyet, o çoktan bitik.
Kalplerse susmuş, sönmüş
Herkes maskeli, kendini dahi unutmuş.
Yalandan bir yalnızlık giyerler,
Görsen acınacak haldeler.
Çoğu evli barklı, çocuklu
Mutlular mı? Hadi canım ......arıyor çoğu.
Mutluluk evdeyse, burada ne işleri?
Sahi, aldatmak bu değil de nedir ki?
Adınla giremiyorsun, ruhunu satıyorsun
Bir selam alsan, kolunu kaptırıyorsun.
Gerçekler gölgede, yalanlar zirvede
Geçmiş nerde, gelecek kimde,
Yarınlarımızı emanet edecek yüz nerede?
Sahi insanlık nerede?