Sana Vurgunum Şiiri - Mehmet Safkan

Bugün de sensizim… yine sana vurgun
Yüreğimde bir boşluk, sessiz ve çaresiz.
Senin sevgi'n ağır geldi bu kalbe,
Taşıyamadım… yoruldum, tükendim sessizce.

Ama aslında ben seni hiç sevmedim ki…
Kızıl saçlarına vurgundum yalnızca,
Rüzgârla dans eden o ateşten düşlere,
Dokunamadığım sıcaklığına hasrettim hep.

Hayalini sevdim… gözlerimden düşen
İki damla yaşta gizli kalan izini.
Karadeniz gibi hırçın dalgalarla
Yüreği'min yüreğine çarpmasını sevdim.

Ben seni değil, seninle yanmayı sevdim,
Her gecenin ortasında savrulmayı sevdim.
Bir aşkı yaşarken kendimden geçmeyi,
Ve sonunda kül olup gitmeyi sevdim.
Ben seni değil…
Sana yazılmış acıyı sevdim…

Yine sensizim, içimde bir çığlık,
Dudaklarımda adın, ama kalbimde ıssızlık.
Sen değildin sevdiğim, belki de bendim,
Bir hayalin ardında kaybolmayı sevdim.

Ben seni değil, seninle yanmayı sevdim,
Her gecenin ortasında savrulmayı sevdim.
Bir aşkı yaşarken kendimden geçmeyi,
Ve sonunda kül olup gitmeyi sevdim.
Ben seni değil…
Sana yazılmış acıyı sevdim…