Canimdan cok sevdigim askim benim
sana verdigim sözümü tutyorum
mezarinin basina gecmis siirimizi
hergünkü gibi yine okuyorum.
Sana bu siirimizi okurken
gözyaslarimi tutmak mümkün degil
ben nasil nehirleri, daglarin kaynaklarini
ve denizi gözyaslarimla hergün akitarak dolduruyorsam
sende hergünkü gibi kara topragi nemlediriyorsun.
Biliyormusun nasil kahroluyorum
dayanamiyorum bu ayriliga
cok zoruma gidiyor sensiz yasamaya
ama neyapim yüce rabbim öyle karar vermis
onun sevgili kuluymusun seni benden daha da cok sevmis.
Öyle duymustum bir zamanlar
ALLAH sevdigi kullarini daha cabuk yanina alirmis
genc yasta ölüm senin anlinin yaziymis.
Biliyorum cok yanlis düsünüyorum
ama neyapim
senin geri dönmeyecegini düsündükce
ben de sadece ölümü diliyorum.
Gündüzleri mezarinin basinda geceleri
ise rüyalarda seninleyim
sen konusmasanda hani beni dinliyorsunya varligina
dokunamasamda hissetdiriyorsunya benim tek tesselim
bu dünyada.
Yine hatirlatiyorum sana
hani sana demistim ya sen ölürsen bir gün
bende önce göcüp gidersen
RABBIMIN huzuruna
ozaman sana hergün bakacagim
taze taze mis kokulu güller
mezarini donaticagim
hic bir yabani ot birakmayacagim
yesil fidanlari dört duvar olarak
saracagim
basinda bekleyip gelen misafirlerini agirlayacagim
ve gitmeden önce senin gibi
göcmüs olanlara selamimi verip ayrilacagim
Inan ki cok üzülüyorum
bir gün bende gelicem yanina biliyorum
olurda yanina bir gün bir mezar daha kazilirsa
hic sasirma ozamn anlaki
artik cok kisa bir zaman var
Artik kimse gelip taze gülleri üzerine koyup
sana derdini anlatmiyorsa
yaninda ayrilirkan selam etmiyorsa
üzerinde güller kuruduysa
ozaman anlaki senin gibi ben de
RABBIMIN huzuruna varmisim.
Kayıt Tarihi : 6.10.2002 01:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)