Sana Varamayan Yollar Şiiri - Şehmus İnal

Gittin ya...
Gözlerin kaldı bende,
Sesini unutsam da, adın hâlâ içimde.
Bir yağmur gibi yağıyor gecelere,
Bir rüzgâr gibi esiyor yaralı yüreğime.
Sokaklar hâlâ seni fısıldıyor usulca,
Ve ben hâlâ, seni, her dizede arıyorum.

Aç susuz kalırım, yanarım, üşürüm,
Ama bir gün olsun vazgeçmem senden!
Ne yaz baharıyım, ne serin meltem,
Ben seni ölümüne sevdim, ey güzel,
Ben seni, sonu olmayan yollarda,
Dizlerim kanaya kanaya aradım.

Sana çıkan yollar taşlı,
İçimde yanan yangın, dışımda kış.
Bütün şehir senin kokunu unutmuş,
Ama ben hâlâ ezbere biliyorum seni.
Bir adım geri gitsem, uçurum,
Bir adım ileri gelsem, sen yoksun.

Kavuşmak masallarda kaldı,
Ve ben sana en çok,
Ulaşamadıkça, özledikçe,
Ve hasretinle yanıp tükendikçe âşık oldum...
Gözlerimde bin yıllık bir sevda,
Ve içimde adını bile bilmediğin yangınlar var.

Öyle sevmişim ki seni,
Ne zaman unuturum bilmem...
Belki dünya ters döner de,
Zaman geriye akar da,
Gözlerin bir gün olsun yine bana bakar da,
İşte o zaman söner içimdeki cehennem.