Dalından koparılmış bir yaprak hüznü var yüreğimde
Kimse görmedi gelip geçerken dünya üzerinden
Ömrümün en güzel günlerini yitirdim usul usul
Bir hüznün bütün yakıcı ateşi toplanınca bedenimde
Yaşamak nedir hiç anlayamadım ki
Hep güz yelleri esti geçti serimden
Hiç yazını yaşamamış kışlar gibiyim
Dönelim dedik dönmek yenilmektir bilirim
Dönmeye artık yok ki bir zaman
Seslensem duyan olurmu yalnızlar makberinde
Duyanlar da gelirmi hiç sanmam
Küçükken yoksulduk ama Mutluluklarımız vardı
Uyurken bir çulun altında
Büyüdükçe hayatın binlerce engeli yığıldı önümüze
Hangi biriyle güreş tutabilirdik
Hangi birini yenebilirdik ki,
Hep umutsuzluğa tanıklık ettirildik
Ve zamanla yenilgiyi öğrettiler,
Bir anlamsız hayatla çivilendik göz bebeklerimizden
Öyle büyük umutlarımız olmadı
Büyük düşlerin özlemini çektik hep yeniden
Acılar bizi bulmadı biz bulduk
Sevdiklerimi her kaybedişinin arafesinde
Oysa ben çok şey istememiştim ki ömür can
Candan bir yoldaşla doymak istemiştim
Bir yaz akşamı güneş batışının kızıl seyrine
Şimdi sana soruyorum ömür can
Kim bizi ne kadar anlayabilir
Susmak konuşmamak paylaşmamak
Yalnızlığın ana dilimidir
Yoksa kelimelerin suyunumu tükettik
Kaynağınımı kuruttuk
Geriye koca bir sessizlik ondanmıdır yüreğimde
Keşke diller susup yürekler konuşsaydı yerine
Her şey daha yalansız daha içten olurdu
Beklide o an dünyada doğmak isterdi yeniden.
Yeniden doğan dünyanın gökyüzünü öpmek isterdim dudaklarımla
Hiç Yorulmazdım bulutları kirpiklerimde taşımaktan
Korkmazdım elimde bir avuç düş ölüsü ile unutulmaktan
Artık içimdeki çocuk büyüdü
Koşuyor yaşlılığa yanlızlığına doğru
Binlerce ölümsüz düşlerimi çiğneyerek
Ömrümün son nefeslerind,
Derinden ve iç çekerek.
Dünya kırık bir testidir ömrün yılları sızar gözeneklerinden
Bazen bir içim serinlik,
Bazen de bir yudum mutluluk,
Bezen sonsuz bir ayrılıktır.
Sızar yaşlı bedenin gönül toprağına
Belliki bütün acıların anasıdır yalnızlık
Beklide derin bir iç çekiştir yaşlılık ve ölüm
Beklide yanılmış bir çocuktur
Yalan dünyanın peşinden koşan
Kim bilir beklide kefene sarılınca o zaman anlaşılacak
Hiç bitmez sandığı ömürde yalan olacak.
23/02/2014
Kadri KırmızıtaşKayıt Tarihi : 27.9.2015 17:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!