Senden sonra unuttum tüm gülüşleri,
Göz renkleri de yok artık.
Ten renkleri de,
Saç renkleri de,
Ya da deklanşöre basan narin eller de,
Hayran hayran baktığım anlarda yok artık.
Gamzen yoktu belki,
Olsaydı eğer, gülüşünle usulca yanağına konardı eminim.
İçinde kaybolmak istediğim bir dehliz olurdu belki.
Orada yaşardık seninle,
Sadece sen, ben ve de o sıcacık gülümseyişin.
Kimse senin gibi gülmüyor,
Senin gibi bakamıyorda.
Gülünce gözleri parlar mı insanın?
Kalbine yol olur mu?
Seninle olurdu.
Sıcacık olurdu içim.
Kalbimin kanatları çırpardı.
Hatırlayamıyorum başkalarının ne göz renklerini ne de incecik narin ellerini.
Sadece senin olmalıydı onlar, öyle de oldu.
Tüm gülüşler sen de kaldı.
Tüm anlar sende kaldı sanki.
Tüm yaşananlar senle kaldı.
Hayatsa dört nala koşarak devam ediyor.
Kayıt Tarihi : 10.10.2025 08:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!