Sana sesleniyorum ey sevgili
Senki şu önünü görmekten aciz gözlerimde tüttün, nemlendin, iki damla buhar oldun
Karıştın efkar dolu sigaramın dumanına, göklere yükseldin, gri mavi bulutlarla buluştun
Sensizliğin daracık gırdabında içim hasretinin ateşiyle yanıp tutuşurken cayır cayır
Yokluğunla körükleyip durdun kalbimi, yakıp kül etmeye şartlanmış cehennem ateşinle yaktın
Sonra bir sonbahar günü iki damla yağmur oldun, yağdın üstüme, yine sen söndürdün o ateşi
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
