Tanıyamadım bunca zaman sonra seni.
Gülerken parlardı dişlerin,
Hep umuda kanat çırpardı sözlerin.
Söylesene, sana ne yaptılar?
Şiir gibi konuşurdun eveli,
Şimdi bıçak açmıyor dilini.
Canını acıtmış biri, belli.
Söylesene, sana ne yaptılar?
Yalnız kalınca konuşurduk seninle,
O da baya oldu herhalde.
Gözlerinin içi gülen çocuk nerede?
Söylesene, sana ne yaptılar?
Tarardın saçlarını her gün,
Tel tel dalgalanırdı rüzgârda.
Şimdi saç sakal karışmış birbirine,
Söylesene, sana ne yaptılar?
Dimdik yürürdün önceden,
Bir fırtına kopardı çıktığın ortamdan.
“Heyt!” deyişinle titrerdi elli âlem.
Söylesene, sana ne yaptılar?
Birçok yaran var, belli.
Bir ağırlık var omuzlarında sanki.
Sen gene anlatmazsın, atarsın içine.
Söylesene, aynadaki dostum, sana ne yaptılar...
Kayıt Tarihi : 8.10.2025 17:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
07.10.2025 Hikmet Hasan Yılmaz
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!