Sana kırgınlığım Şiiri - Burhan Güler

Sana Kırgınlığım

Söyleyemediklerim çöker gecenin omzuna,
senin adın kadar ağır,
senin sessizliğin kadar ince.
Bir rüzgâr geçer içimden,
kırılmak diyorum,
belki de insanı kendine döndüren tek ses bu.

Sen o sesin uzak ucunda duruyorsun.
Bir adım yaklaşsam,
çöl serinleyebilir,
bir adım geri çekilsem
bütün şehir karanlığına yenik düşer.
Ben ikisinin arasında,
yarısı sus, yarısı yangın bir çizgide duruyorum.

Sana kırgınlığım,
eski bir yol gibidir:
gidilir ama geri dönülmez.
Ayak izlerimden tanırsın beni,
hiçbiri neşeli değil,
hiçbiri senden kaçmayı bilmez.

Bilsen,
bir kelime gönder yeterdi,
yıkıntılar toparlanırdı içimde.
Ama sen,
görünen en küçük ışığı bile
terk etmeye yeminli biri gibi duruyorsun.

Ben yine de susuyorum.
Çünkü bazı cümleler
ancak içerden duyulur.
Ve bazı kırgınlıklar
kendini ancak kalbin karanlık bir köşesinde
yavaşça kanarken anlatır.

Burhan GÜLER