Sana Kendimi Öldüremem

memleket göz kırpıyorken
baskınlar sıkıyorsa yürekleri
simsiyah bir gün iken günler
sana kendimi getiremem

yağmur kendini gizliyorsa
gözyaşları durmuyorsa anaların
ateş içindeyken sokaklar
sana kendimi yakamam

canımız namlu ucunda kalkanlarımız kırık
deniz kirli gökyüzü simsiyah evlerimiz iz de
söyle söyle yarınlara gitmezsek bugünlerden
bizi kimler anlasın memleket bu haldeyken.

yollar çivilerle kesilmişken
doluysa mahkemelerde sanatçılar
yasaklanıyorsa şarkılarımız
sana kendimi dinletemem

sevdalar yarım kalıyorsa
tekmeliyorken puştlar kapımızı
zehir gibi geliyorken yaşamak
sana kendimi iyileştiremem

patlıyorsa köşelerde kurşunlar
bebeler kundağında ağlıyorsa
savaşıyorken yiğitler cellatla
sana kendimi öldüremem.