sana inat yaşanmışlıkları yok sayıp
kimseler incitemesin diye
yüreğim avucumda
ıslanırken bedenim
bu yalnız mevsimden kaçıyorum
kendime inat yaşanmışlıları yok sayıp
odama kilitlediğim kokunu umursamadan
gözyaşlarımla beraber
masamdan kaldırıyorum umutlarımı
ellere inat, elleri yok sayıp
tekrar severim desem de
sevemeyeceğim gerçeğiyle
başımı öne eğip
sessizce hıçkırıyorum
sana inat yağmur oluyorum
dökülüyorum saçlarına
sana inat rüzgar oluyorum
dokunuyorum tenine
sana inat gölgen oluyorum
izliyorum sessizce
ve sana inat
seni seviyorum
sen istemesen bile...
Kayıt Tarihi : 6.7.2009 17:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!