Gündüz güneşi, gece ayı, sonra da seni seyrettim.
Senin ikisinden de daha güzel olduğunu, fark ettim.
Ay yüzlü güneş gözlü yar için dostlarımı, terk ettim.
Düşmanlarımı bile varlığın için, dost zannettim.
Yıldızlar, güzelliğinin karşısında yanıp, sönüyordu.
Ay,gökyüzünde hep senin için, dönüyordu.
Etrafında cıvıldaşan kuşlar, daldan dala konuyordu.
Saat gibi çalışan kalbim, seni görünce, az kalsın duruyordu.
Güzel ve nurlu yüzüne bakınca, bir melek sandım.
Ben, sadece senin gamzeli gülücüğüne kandım.
Yalnız rüyamda değil, seni uyanıkken de andım.
Seni düşünen, seni soluklayan, ve sana hayran candım.
21/01/2004
Kayıt Tarihi : 16.12.2005 14:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!