Bir hüzün bin sevinci doğurdu.
Vedalaştık Mekkeyle,
Kabe gitme kal diyordu.
Yüreğim elinde, cazibesiyle.
Hayat çelişkiler yumağı,
Hüzün sevinç iç içe.
Bir sevgiliden ayrılış,
Diğerine kavuşma ümidiyle.
Koptu sinemde fırtınalar,
Aşk üzerine aşk yaşıyordu.
Ağır geliyordu kalbime,
Tartamıyordu duygularını.
Kabe’den ayrılmanın hüznü,
Yerine vuslatın hasreti.
Kapladı gönlümü
Rasule kavuşmanın sevinci.
Şükür Ya Rab! Şükür,
Kabe’den, Allah Rasulüne.
Bütün hüzünlerim böyle olsun.
Bir ayrılık bin sevinci doğursun.
Sana geliyorum, Ya Rasul,
Zaten hep benimleydin.
Ümmetin olmakla şereflendim.
Rehberim, biricik Önderim.
Kayıt Tarihi : 1.8.2024 16:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Medine Ziyareti ( Hac İçin)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!