Sana Gel Demem Şiiri - Cem Bektaş

Ben,
Çiçek olurum...
Üzülür, başımı eğerim.
Sana gitme demem.
Ardından bakar,
Dilimi gizler,
Yüreğimi dizginlerim.

Çiçek olurum...
Sen gidersin ellerimden.
Ellerimde öksüz yapraklarla ben,
Çiçek olurum.
Solar, boynumu bükerim.
Gamlansam da biteviye,
Sana demem.
İçimde gizler, ölümü beklerim.
O allı rengimi yitirir
Ve üzülürüm
ama
Sana gel demem!

Ben
Yine çiçek olurum.
Sen okşamasan da
Yıldızlar süsler saçlarımı.
Geceleri üşürsem de
Periler yorgan çeker üzerime.
Sana demem,
Bir toprak beni
Besler bakarsın.
Bir bahar tutar elimden,
Bakarsın yeşeririm...

Sana gel demem!
ama
desem gelir misin?