Sen, '' dokuz sekizlik ''aşklar yaşamışsın 
Kendi deyişinle vakti zamanında,
Anlaşılan bana bir şeyler kalmamış yüreğinde 
Ne çare, bir tanem! 
Zaman olmuş,
Yakınıp da durmuşsun kaderine,
'' Bilemezsin içimdeki hasreti,
Bilemezsin, yalnızlığın neler hissettirdiğini '' diye 
Feryat etmişsin dizelerinde! 
Öyle zamanların olmuş,
Umutlara yelken açıp da gitmişsin 
Enginlere  hayal içinde.
Kaptırmışsın gönlünü birisine.
Kabullenmemiş gibi görünsen de  bana,
Biriciği olmayı çoktan kabullenmişsin.
Birisinin biriciği olmuş gitmişsin, biriciğim! 
Olmuş da gitmişsin anlaşılan.
Gelmiş geçmiş o günlerinde,
Şimdi öyle şey olmadı hiç diye,
Bana inkar etsen de.
Bir bakmışsın bir tanem,
'' Ölene kadar seninim ''diye 
Kaptırıp gitmişsin gönlünü birine 
Başka günün birinde! 
Açık açık da söz vermişsin amma 
Unutup  da gitmişsin  sonra,
Verdiğin o sözlerini nedense! 
Yine
Çok, çook, çooook yalvardığın
Çok yakardığın  anlaşılıyor  haykırışlarında 
Başka birilerinin peşinden! 
 ''Sana gitme kal demek vardı, kal  '' diyerek
Ayyuka çıkan 
Yalvarmalar, yakarışların var
Terkedip de seni giden 
Sevgilinin ardından! 
Çok  hem de çooook vurgunlar yemiş 
Senin o aşka doymayan,
Uslanmayan çılgın yüreğin! 
Çok ayrılık sancısı da çekmiş anlaşılan.
İnkar edemezsin.
Yine de,
Ders almayan sen olmuşsun bir tanem.
Sonunda ben de inanamadım 
Gözlerime okuduğumda amma,
''Sonsuz kere yıkılsam da,
Dinmez içimdeki aşk çılgınlıkları '' diye
Haykırmışsın,
İsyanları oynamışsın kaderine! 
Öyle zamanların olmuş ki.
Geçmişine ne kolay da bir çizik atmışsın.
Yeni sevgiliden öncesini unutan,
'' Senden önce biri var mı idi '' diye
Soran sensin dizelerinde.
Ben değilim ki bir tanem, 
İnan ben değilim.
Sensin 
Benim vefasız yarim bir tanem! 
Çektiğin o sayısız sevdanın.
Gölgelerine sığındığını söyleyen 
Ben değilim sensin, 
Ne çabuk da unuttun gittin! 
O aşklara bir türlü doymıyan gönlünde.
 '' Seni paylaşmak için sevmedim '' diye haykıran,
Yalvarıp da yakaran,
Sensin eski sevdiğine.
Sana, 
Şiirimin birinde 
'' Seni paylaşamam asla '' dediğimde,
Küplere binen,
Sen oldun nedense bir tanem.
Bir çizik attın gittin,
Unutuverdin daha önce nedense 
Söylediklerini! 
Öyle geldi işine değil mi! 
Sonunda,
'' Sararsan yüreğini vefasız sevdalara,
Vuran olur, gören olmaz, anlamazsın '' diyen
Ve 
'' Gözyaşın akar gider, nehir olur '' diyen de 
Sen olmuşsun  bir tanem 
Yine sen olmuşsun! 
İnanamadım gözlerime, 
İnan bana,
inanamadım bir tanem.
İşte bütün bunlara rağmen 
O iki kelimeyi  bahane edip te
Sırra kadem basan 
O vefasız gönlün,
Daha çooook gözyaşı döktürecek
O güzel gözlerine.
Acı çekecek senin o aşka doymaz yüreğin, 
Yalnızlıktan, terkedilmişlikten! 
Anladım ki  sonunda,
Sana yapılanın,
Hiç biri, ama hiç biri,
Değmezmiş hiç sana bir tanem.
Zaten bana da bir şey kalmamış ki 
Yangın yerine dönmüş,
Virane haline gelen  o yüreğinde! 
Yazık,
Hem de çok  çook yazık! 
Değmezmiş sana hiçbir şey,
Değmezmiş  inan  sana yapmaya.
Yanılmışım,
Şimdi o  kadar pişmanım ki  yaptıklarıma,
Öyle az buz da değil hani! 
Sen feleğin çemberinden geçip gitmişsin,
Ne yazık,
Farkedemeyen ben olmuşum.
Benim güzel, 
Benim o merhamet dolu duygularımı 
Sonuna gelene kadar,
O kadar da güzel,
O kadar da maharetle kullandın ki! 
Şimdi ona yanıp duruyorum,      
Yoksa başka bir şeye değil.
İnan bana, inan,
Yanına kalmaz ettiklerin,
Sen de  günün birinde,
Şu veya bu şekilde 
Bana ettiklerinin bedelini öder gidersin.
Unutma bu son sözlerimi,
Her nekadar daha önce verdiğin sözlerini
Unutmuş olmak işine gelmiş bile olsa! 
Unutma benim dediklerimi,
Benim unutkan sevdiğim, bir tanem.
Fikret Dündar
Erenköy – İstanbul
22.11.2005
Kayıt Tarihi : 23.12.2005 17:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 


