Sana Benzeyen Her Şeyde Şiiri - Kara Çoc ...

Bir gün doğdu kalbimin en derin yerinde,
Ne mevsim vardı o an, ne vakit…
Sadece bir isim fısıldandı içimde,
Ve ben o ismin yankısında seni duydum.

O günden beri hiçbir sabah sıradan değil.
Her ışık bir hatıranı taşır pencereme.
Bir kuş geçse, adını çırpar kanadında,
Bir rüzgâr esse, kokunu getirir alnıma.

Bazen susuyorum, çünkü kelimeler eksik.
Seni anlatmak, kalbimi eksiltmek gibi.
Bir gül açsa baharda,
Biliyorum — Allah yine seni anmış demektir.

Ben seni rastgele değil, rızayla sevdim,
Kaderin tam ortasına yazılmış bir “ol” gibi.
Ne bir hevesle yandım, ne bir tesadüfle buldum,
Sen zaten vardın; ben sadece seni fark ettim.

Dualarımda değil sadece,
Alnımın secdesinde bile varsın.
Adını anınca kalbim ürperiyor,
Sanki Rabbim beni senden haberdar ediyor.

Bazen korkuyorum — bu sevda fazla masum diye,
Ama sonra diyorum ki:
“Masumiyetin adı sen olmuşken,
Ben nasıl günaha düşerim?”

Her yerde sen varsın;
Bir çocuğun duasında,
Bir annenin gözyaşında,
Bir ezan vakti titreyen camda bile…

Ve ben her şeyde seni buldukça,
Biraz daha inanıyorum Allah’a.
Çünkü seni sevmek,
İmanı hatırlamak gibi bir şey.

Bir gün huzura vardığımda,
Rabbim bana sorarsa: “Ne taşıdın bu kalpte?”
Eğilirim sessizce, derim ki:
“Bir isim Ya Rabbi…
Senin yarattığın en güzel emaneti sevdim.”

Ve o an, senin gözlerinle bakar bana Cennet,
Rüzgâr susar, gök sessizliğe döner…
Ben sadece gülümserim —
Çünkü cennette bile,
Seni ilk defa seviyor gibi olacağım.

🕊️ Leyla’ya…
Seni sevmek, bana Allah’ı daha çok sevdirdi