Daha ayrılmadan anlamıştım da ayrılığı,
iç bedenime hapsederek;
kara duvara kaplı sevdan,
sana değmeden yakmıştı yüreğimi..
Gözlerinde görmüştüm acısını;
yüreğim seninle hiç acımasa da,
acısına yanıyor yüreğinin...
Ama benim yüreğim önemsiz de,
senin yüreğin yine acılıymış duydum.
İşte o yüreğe kanıyor gözlerim şimdi,
yüreğimi yakan o bir damla yaşını da;
göz pınarıma hapsedeceğim..
Kanamaktan kör olsa da gözlerim;
senden akmasına izin vermeyeceğim…
04 Haziran 2009/Ankara
Müzeyyen BoyrazKayıt Tarihi : 6.6.2009 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!