Dört duvar arasında,
Kalmış küçük yavrucak.
Pembe pembe yanaklar
Bir gün gelip solacak...
Gördüğünü sevmeyi,
Sen de benim gibi
YALNIZLIĞI BİLİRMİSİN?
Söyle hiç yalnız kaldın mı?
Tek başına,
SESSİZ
Bir köşede oturup
Sen hiç sevmedin ki,
Benim gibi, SEVMEYİ
Nereden bilesin...
Sende benim gibi
Hiç sensiz kalmadın ki
SENSİZLİĞİ BİLESİN...
İçimizde dayanılmaz acılar
Aklımızda cevapsız sorular var…
Ve yine de
Bilinçli bilinçsiz
Doğru yada yanlış
Yaşıyoruz…
Geçmişle Gelecek Arasında
Sıkışmış Kalmışız.
Duygularımıza Yenik Düşmüş,
Çaresizliği Yaşamışız.
Ve Her Geçen Günde
Kaybolan Umutları
Bir gün gelecek,
Hasret bitecek.
Gülmeyi unutan dudaklar
Doyasıya gülecek.
Bir gün gelecek...
Gerçeği görmeyen gözler,
Şimdi odam
Öylesine sessizki...
Sen ve seninle gelen mutluluk
YOKSUNUZ...
İçimde bir ürperti,
Anlamsız bir huzursuzluk
Sensiz geçen bir günde daha,
Yalnızlığın verdiği hüzünle,
Susturulmamış,
Hiç susmamış,
Bir kalbi taşıyorum.
Bu hasretin acısı
Mutlu olduğum her an,
Mutluluğumun içindesin.
Mutsuz olduğum zaman,
Hep düşüncelerimdesin.
Mutsuzluğumun sebebi
YALNIZLIK.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!