Adın geçince mi titredi ağacın yaprakları
Bana mı öyle geldi rüzgar mı esiyor yoksa
Bende sandım ağaçta sana vurgun o yüzden durgun
Duyunca adını kalbimin titrediği gibi titredi yaprakları
Ağaçta farketti halimi sordu derdimi
Bir başkadır senin varlığına sığınmak
Karşında durup sessiz sessiz konuşmak
Bir kuş olmak uçmak güneşe sarılmak
Buzda yürüyüp yeşil bir bahara ulaşmak
Yağmurunda ıslanıp ateşinde kurumak
Kalbe sorup seni her atışında sen bulmak
Yâ nasip yâ kısmet
Oltada balık gibi zaman
Düşünce deryalardan derin
Bir bilinmezliğin içindeki sessizlik
Yürek keskin canından geçer can fedakar
Vazgeçmek sana doğru arta kalanı ömürden
Hayattan düşerken ömrüm tutundu gözlerine
Durdu zaman koşarken nefessiz hayaline
Şimdi kalbim bir bedende sana hapis yatmakta
İki küçük pencereden hep hayaline bakmakta
Alsınlar ömrü ömürden arta kalırsa senden
Bırak beni zaman ömrümü bir bakışa sattığım yerde
Kalksın şu sonsuz mutlulukla aramdaki siyah perde
Geceden sabaha bin kat daha artarken içimde hasret
Kalbimin derinlerinde hep aynı ses duyuluyor sabret
Şimdi çekilip gitmek var sessizce gönülden kaçak habersiz
Bilinmez korku insan yaşar mı nefesinden uzakta nefessiz
Bir nefeslik uzun bir yoldan geldim
Ömürlük bir nefes almaya gözlerinden
Bakma bu çaresiz yorgun halime
Düşe kalka yürüdüm seni ararken yollarda seninle
Durup dinlenmeden koştum hayalinin peşinden
Zaman saklarken seni geçmez bir zamana
Uzaklardan bakmak kalbine hasretle
Yalnız kalmak sönmeyen bir kor ateşle
Ömrünün güneşi batarken seyretmek
Bir mezarda yalnız yatarken gülebilmek
Bir hayali sevmek gecenin karanlığında
Bakınca gözlerini görmek ay ışığında
Gözlerine esir oldum kendi yurdumda
Geçmiş silindi hayaline kaldı arkamda
Geceye yasak karanlık gözlerin gökte dururken
Kalbe sahip mi sorulur senin isminle vururken
Hem uzak hem yakın baktığım yerdir gözlerin
Ateş karanlık hüzün hasret
Çilemi bu yoksa kaderimi ruhun
Uzakları beklerken umut nefesinde acı
Bir telaş koşarken düşen yıldızların peşinden
Yolların sonu hep darağacı
Ölüme hasret bir urgan yokluğun
Baksam gözlerinin içine gün batımında
Gözlerinde kaybolsam gün battığı anda
Saklar mı gözlerin beni geceden şafağa
Çıkarır mı dipsiz karanlıkları aydınlığa
Bulur muyum gönlünde kendime bir toprak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!