Gönlüme yakın, yollar uzak
Gurbet derinden vurdu kederi
Sabrım sonuna kadar dayanacak
Yeter ki sen unutma dönmeyi.
Zaman gelir buluşturur kader
Elimde silahım ve kadere küsmüş falım
Ağzımda eriyen tek tane söz ve ruhumda eriyen hayatım
Son bir varlığım kaldı o da canım.
Duygu yüklü düşünceler gelir bazen aklıma
Hatıralarla başbaşa kaldığımda
Zaman diyorsunda
Ne zaman olduğunu sende bilmiyorsun
Belli bir günü yok
Yoksa gönül mü eğlendiriyorsun? ..
Her gece içiyorum aşkımıza
Tetiğe bastığın an unutulur düşler
Hayatın acımasız çelmesine takılır, düşer.
Kaderin de oyunu zordur
Her gülümsemende bir karamsarlık sezer.
Uzun yolun hatalı başlangıcı,
Gönlüm söz dinlemiyor
Söylediklerini unutamıyor
Bilirim uçurumun kenarındayım
Ağzından çıkan her söz beni itekliyor...
Sigaramın dumanı boğuyor beni
Vefa borcu yok kimsenin bana
Ruhundaki yaralarını temizlesinler yeter.
Yaşamak önemli değil
İnsan olsunlar yeter...
Çok insan görürsün bu hayatta
Gün doğmuyor karanlığa bürünmüş
Masum ve küçücük bedenler toprağa gömülmüş
Hiçbir şeyden habersiz ellerine silah verilmiş
Her yerde bombalar patlar, minik yürekler ürkmüş.
Çatışma sesleri yankılanıyor, şehir duman altı
Yalnızım sanırım bu yolda
Bilirim hayat bir rüya
Aşkı küllerinden doğurmaya çalışsamda
Yine yanıyor yüreğim, küllere bürünüyor bendim
Sen istesen yarim, engelleri tek tek geçerim
Ayrılık dediğinde ben yine erir giderim...
Zaman diyorsunda
Ne zaman olduğunu sende bilmiyorsun
Belli bir günü yok
Yoksa gönül mü eğlendiriyorsun? ..
Derdimi anlatmak zor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!