Samanyolu Şiiri - İzzettin Coşkun

hortumcul bir hırçınlık taşırken gözlerin
Denizlere bile sığdıramadım,
çaresiz dalgınlıklarımı...

Oysa Diyarbakır tutardım dileklerimde
Sen bir yıldız gibi kaybolurken gecelerime...

Düşünki samanyoluna bir adres sorarım..
izini kaybetmenin uçurumlarına dalarım...

Ve gözlerimin boşluğunda,
surlarına tutuldu deli Gönlüm.
medcezir tüten kaçışlarına bahrevan olurum..
sana çığlık çığlığa tusunami olurum....
ben sana neler neler olurum