Samanyolu Şiiri - Hamza Fırat

‎Samanyolu
‎
‎Bir Ağustos gecesi
‎Kalksam yatağımdan
‎Kan ter içinde,
‎Çıksam sokağa
‎Yürüsem gecenin içine doğru
‎Karanlığa boyanmış denize kadar
‎Her dalgada şıkır şıkır
‎Oynaşan taşların sesini dinleyip
‎Yosun kokulu bir
‎Meltem esintisinde
‎Kaybolsam
‎Boylasam denizi
‎Tenimi üşütene kadar
‎Sırtüstü uzanıp
‎Öylece kalsam bir zaman
‎Uzatsam elimi
‎Uçsuz bucaksız gökyüzüne
‎Saman yolunun
‎Kuyruğundan koparıp
‎Alsam
‎En parlak
‎En ateşli yıldızını
‎