Yalnızlık fırtına öncesi sessizlik gibidir
Kargun sular dinik,
yıldızlar berrak ayşafağında
Ben sevgiyi fısıldarım içimdeki uzak sevgiliye
O beni görür,göz kırpar Samanyolu’ndan,
Gülüşürüz..
Bir duru su olurum, içim ısınır
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




tüteğine salık abim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta