Sam Yeli Şiiri - Rana Yavuzer

Rüzgarla geldi
nefesi ile okşardı
önceleri hafif ve serin
farkettirmeden
alıştırdı kendine
kendini beğenmişti
narsist, ketum ve şirin.
Ele geçirince tüm kalelerimi
değişti, arttı şiddeti
erken açmış baharlarımı
savurdu özensizce
acımasız, sert ve haşin.
En çok acıtan da
yitip giden içtenliğiydi
soluklaşması gözlerinin
çevirmesi tüm mevsimlerimi kışa
hoyrat, katı ve kesin.
Ardında hüzünden
lekeler kaldı
düş kırıklığından izler.
Geçecek elbette hepsi
kaldımı ki, önceki
O en heyheyli rüzgarlardan bile
yerinde yeller esen izler.

(30 Nisan 2009)