Ben insanlığımızı şöyle değerlendiriyorum Moris,
Ezik bir zambak gibi ,çok pahallı ve aynı zamanda da sıradan bir olay gibi duruyorduk; ötede ve beride...
Yaşadığımız çirkinliğin adına gelince: Gizleme çabasındaki sarhoşluğu gördüm
"Ama ben ayık değildim ki" demek kadar ucuz ve vurdumduymaz... a, pardon ama- namussuzca ayıbı dibine kadar yaşıyorduk diyecektim.
Anlatabildim mi, Moris?
Hadi kalk gidelim; yine de sabahı görmek için karanlığı üstümüze çekmek şart!
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta