Buralarda şimdi her yer ayaz kokuyor
Buralarda ölüm zemheride yakalıyor insanı.
Ya canını alıyor yda sakat bırakıyor.
Ölen ölüp kurtuluyorda.
Geride kalanların kolu kanadı kırılıyor.
Yani her zaman giden ve gelen ve gelen yolcu var
Derken daldım kulağımın içinmdeki melodiye.
Şimdi iç alemimdeyim kendimi dinlemekteyim,
Ses derinden gelen ağıt sesi,
İçten içe yanan saman alevi gibi.
Bir ney sesi gelir geçer yüreüimi dağlayarak.
Çatlasın aynayı boyayanlar
Bir depremde ayna kırıldı
Yarasa çığırmaktan yoruldu
Yorgunluğa çaresiz,vuruldu
Bir gürültü ile kanadı kırıldı
O ise seni düşünmekten yanar
Üzüldüm!
Gönül pencerenden içeri süzüldüm
Loş ışıklar altına,çektiğin
Alemini gördüm
Ve gün doğdu yüreğimdeki
Karanlık gölgelere
Tan gelmeden
işte o an
Gönlümdeki denizde
Bulutların arkasından
Gelmezmiola
Yağmuru çağırdım
Yanaklarımdan
Düşmezmiola
Tebessümle
Gönül bahçemdeki mezarlığa şöyle bir baksan,
Gönül bahçemdeki mezarlığı bir görsen.
Endiişe etmeyesin dolmaz bu mezarlık.
Dünya nasıl asırlardır ölülerle dolmuyorsa.
Bizimde sinemizdeki mezarlık dolmaz.
Çünkü, bir alemdir her insan.
Yürüdüm sana doğru sağanak altında
Umut sırtımda,iliklerime kadar yağmur sırtımda
Gülüm umudum tükenmiş değildir
Göz pınarlarımdaki su tükenmedikce
Ayaktayım ben takatim tükenmedikce
Bir kömür gelir küle gider canlar.
Bir yağmur gelir sele gider canlar.
Bir gün gelir cana gider canlar.
Bir gün gelir gider canlar;
Ahlakı sükutlar bulaştı namusu hayalime.
Zor bela kurtuldum ellerinden.
Şimdi gönlüm çığlık çığlığa,
Şimdi aklım fikrim çığlı çığlığa,
Uyanın ey insanlar.
Bu günlerde nura davet var.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!