Sonbahar rüzgârlarıyla dalında keyifle sallanan yaprak
inmemek için salıncağından mızmız bir çocuk gibi
direnir yerçekimine karşı çocuksu bir inatla
(24 Şubat 2007/ İstanbul)
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Ne kadar direnirse dirensin zamanı gelen yaprak sararıp düşecektir...Mehmet Karlı
ama ne yazıkki düşer toprağın kucağına salına salına..
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta