Saklamıştın içine
Sarılırken gölgende
Köklerin de titremişti
Bizimle birlikte
Püsküllerini toprağa kadar eğen salkım söğüt.
Ben geldim, bir de
Yanımda olmasa da
İçimde o.
Kucakla bizi
Yine sar ve sakla sakallarının içine
Kaybolalım küçük bir an
Büyük mutluluklar içine.
Biliyorum
Serilip serpilemiyorsun o yokken,
Ahh çok haklısın
Mevsim soğumaya başlıyor
Dünyamda da o yokken.
Yine geleceğiz
Belki salkımların yağmuru örtecek
Koruyacak rüzgardan yine gövden.
Titreyecek gövden sevgimizden
Konuş salkımsöğüt dök içini
Sen de biz gibi
Özledin bizi.
Kayıt Tarihi : 24.2.2023 10:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
5 Eylül 2020
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!