Salkım Şiiri - Aslı Demirel

Bir yerdeki çamura
Bir göğe
Dokundu
Salıncaktaki yüreğimin kokusu

Silip attı
Bitmezlik tanımlarımı
Yağan kar bulutları

Küçücük saf bir tomurcuk oldu önce
Ben demeden kendi kendine
Ürpertilerle
Uzattı ellerini bahar güneşi gözlerine

Yok demedin
Git demedin
İstedin de üstelik

Anlamların koyuna
Düzenlediğin seferlerden dönüşlere
Eşlik etti çaresizlik

Sadeliğime değdirmeyecektin
Keşmekeş günlerini
Madem bahar sende yersizdi
Aşkın koynuna atılmalarıma izin vermeyecektin

Her güzellikten bir tane tutturduğum
Salkımlar oldum
Gözlerimden sarkan
Her birinde
Ayrı bir ben tadı bulmak varken
Ezilişimi çekip alamadım ayaklarının altından

Aşk şarabıyım şimdi
Yıllanmış kadar değerli
İçmesini bilemedin
Üzgünüm ben değil sen kaybettin...

(03 04 2007)